کودکان غیر فعال در معرض خطر بیشتری برای دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی هستند

12نوامبر 2018 - کودکان تشویق می شوند تا با فعالیت جسمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در مراحل بعدی زندگی قرار نگیرند. مطالعه ی محققان دانشگاه فنلاند شرقی نشان داد فاکتورهای خطر مرتبط با شرایط زمینه ساز بیماریهای قلبی عروقی(CVD)  در جوانانی که دارای ایروبیک فیتنس[1] پایینی هستند، شروع به ظهور می کنند.
ورزش هوازی، همچنین به عنوان ورزش کاردیو یا قلبی شناخته می شود، ورزشی با شدت کم تا شدید است که معمولا در دوره های طولانی تر انجام می شود. در این نوع از ورزش، بدناز اکسیژن برای تولید انرژی مورد نیاز خود استفاده می کند بر خلاف فعالیتهای غیرهوازی سریعتر مانند دو سرعت.

این تحقیق نشان داد که روش معمول برای اندازه گیری ایروبیک فیتنس بر اساس توده ی کل بدن، در حقیقت نقش ایروبیک فیتنس را در هنگام ارزیابی میزان خطر ابتلای کودکان به این شرایط، بیش از حد نشان می دهد.
محققان برای ارزیابی خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی در دختران و پسران ، 352 نوجوان 9 تا 11 ساله را برای تعیین ایروبیک فیتنس آنها در طول یک جلسه ی ورزشی از طریق بررسی حداکثر مصرف اکسیژن توسط بدن، تحت نظارت قرار دادند.
عوامل دیگر نیز از جمله توده عضلانی اسکلتی، دور کمر، سطح انسولین و گلوکز خون و همچنین کلسترولHDL و فشار خون در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند.
راه های مختلفی برای اندازه گیری فیتنس ایروبیک در کودکان و بزرگسالان وجود دارد، یک روش معمول شامل تقسیم حداکثر اکسیژن مصرف شده(VO2max) در حین یک جلسه تمرین ورزشی بر وزن کلی بدن که شامل توده ی چربی نیز می شود در واحد زمان یعنی دقیقه است بهمین دلیل واحد آن میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه است.با این حال، از آنجائیکه در این تکنیک چربی بدن نیز در نظر گرفته می شود، می تواند تفسیر نادرستی در هنگام ارزیابی خطر دیابت نوع 2 و خطر ابتلا به CVD ارائه دهد.
این مطالعه نشان داد که شانس ابتلا به دیابت نوع 2 و CVD برای جوانان غیر فعال با ایروبیک فیتنس پایین تر بر اساس توده کل بدن، بطور قابل توجهی بیشتر از کودکانی با فعالیت فیزیکی بالا، است.
با این حال، زمانی که ایروبیک فیتنس بر اساس جرم توده عضلات اسکلتی ارزیابی شد، این ارتباط همچنان باقی ماند اما در مقایسه با وزن کلی بدن، بسیار پایین تر بود.
دکتر Agbaje که در این مطالعه شرکت داشت، گفت: اندازه گیری ایروبیک فیتنس براساس توده ی کلی بدن، در پیش بینی خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی بهتر از اندازه گیری هایی است که بر اساس توده عضلات اسکلتی انجام می شود، اگرچه آنها در نشان دادن نقش ایروبیک فیتنس در سلامت کودکان مبالغه آمیز هستند. ما باید در تفسیر میزان ایروبیک فیتنس متناسب با توده ی کلی بدن، مراقب باشیم تا به درستی کودکانی را شناسایی کنیم که واقعا نیاز به مداخلات بهداشتی و  تغییر شیوه زندگی دارند.
این مطالعه در مجله ی پزشکی و علوم ورزشی اسکاندیناوی منتشر شد.

منبع:

https://www.diabetes.co.uk/news/2018/nov/inactive-children-at-greater-risk-of-type-2-diabetes-and-cardiovascular-disease-97486430.html